شاخه ای گل سرخ...

اکنون که تو رفته ای و ترک کلبه دلم کرده ای شاخه ای گل سرخ در گلدانی سفالین خواهم کاشت و آن را در کنار پنجره کلبه دلم می گزارم تا شاید صبحها تـﻸلؤیی از نور امید به آن بتابد و قطرات اشک آسمان آن را نوازش و سیراب کند تا شاید بار دگر این گل غنچه ای دهد و من آن را تقدیم تو کنم.   

نوشته ای از 

           سوران